Omkeerdag

Isabelle is -zoals jullie denk ik wel weten- deze zomer op zeilkamp geweest. Het was een heel koude en natte week, waar ze behalve zeilen ook heeft geleerd om zich in 15 minuten aan te kleden, vreemde liedjes te zingen en domme dansjes te doen. Kortom: heel gezellig en je hebt er voor een leven lang plezier van. Wat ze er ook hadden dat was de omkeerdag. Op de omkeerdag begonnen ze 's ochtends met spaghetti, daarna gingen ze naar de disco, alle kleding moest ondersteboven en binnenstebuiten aan en alles ging dus andersom. Nou, dat inspireert mij eigenlijk om ook eens een omkeerdag te houden, maar dan een beetje anders. Om allerlei dingen te doen die ik normaal nooit doe. Omdat ik dat niet gewend ben, raar vind, asociaal of ongezond, of gewoon omdat ik dat dus nooit doe. Raar eigenlijk dat je haast nooit vraagtekens zet bij je dagelijkse dingetjes, terwijl dat toch zo'n groot deel van je leven uitmaakt. Stel je nou voor dat ik het wel zou doen. Dan zou zo'n dag er bijvoorbeeld zo uit kunnen zien: ik sta op mijn gemak op, haast me niet want wat kan mij het schelen dat ik te laat kom. Ik trek zomaar wat aan, make-up doe ik niet op. Bij het ontbijt neem ik 2 witte boterhammen met hagelslag. Daarna naar school. Als het regent op de fiets, als het droog is met de auto (ja, dat is onlogisch, maar ja, omkeerdag hè ?). Op school doe ik maar wat. DVD'tje aan, beetje kletsen, we zien wel. In de pauze ga ik in het rookhok zitten. De rokende collega's spreek ik haast nooit, dus ik neem uitgebreid de tijd, en misschien steek ik er zelf ook wel 1 op. Uiteraard pak ik een stuk taart van de traktatie. Ik heb geen belangstelling voor andere collega's, zonder me niet af, maar doe ook geen moeite om een gezellig gesprek te hebben. Zo kom ik de dag wel door. Naar huis, alwaar ik de tv aanzet en kijk naar Oprah en alles wat nikserig is. Uiteraard grote stukken chocola bij de thee. De kinderen zoeken zelf maar uit wat we gaan eten, of ze huiswerk gaan maken of niet en hoe ze bij de training komen. De rest van de dag gaat op aan hangen voor de tv, of een boek lezen of misschien juist wel uitgaan. Kan mij het schelen. Ik ga heel vroeg naar bed. Of juist heel laat, maakt niet uit, als het maar anders is. Zou het wat zijn, zo 'n dag ? Ik denk het niet, maar durf het gek genoeg ook niet te proberen. De wereld zou er niet van instorten als ik het wel zou doen en het kost ook nog eens niets, en toch ga ik het vast niet doen. Maar waarom dan niet ? Angst om de controle kwijt te raken, of omdat mensen me misschien gek gaan vinden ? De beste reden is denk ik, dat ik het niet doe omdat ik tevreden ben met hoe het nu gaat en niet zo nodig hoef te veranderen. Aan de andere kant: als je erover nadenkt heb je toch voor jezelf wel allerlei regeltjes en normen verzonnen, en bij al die ingeslopen regeltjes stel je ondertussen geen vraagtekens meer. Misschien in het nieuwe jaar maar weer eens over nadenken...